Είναι άραγε τυχαίο γεγονός η
προδοσία του Ιησού μέσα από μια πράξη αγάπης;
Για να επέλθει η λύτρωση πρέπει
να προηγηθεί η ολοκληρωτική θυσία στον βωμό της αγάπης;
Είναι άραγε ο προδότης δήμιος, ή
είναι ο καθοδηγητής στον δρόμο της
ατομικότητας, της αυτονομίας ;
Μήπως ο έρωτας είναι η θεοποίηση
ενός θνητού , ενώ η προδοσία δεν είναι παρά η υπενθύμιση της ανθρώπινης πλευράς
του;
Ο ρόλος του θύτη και του θύματος
σε συνεχή αντιπαράθεση υφαίνουν την πλοκή του έργου οδηγώντας τους
πρωταγωνιστές στην ευαισθητοποίηση, την απευαισθητοποίηση και την τελική
λύτρωση από την ελπίδα σωτηρίας μέσω του άλλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου