Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Οι "άρρωστοι" γονείς

Δ. Σωματική Βία

Οι γονείς αυτοί, συχνά  για λόγους που οφείλονται σε δικές τους οδυνηρές παιδικές εμπειρίες, δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα βίαια ξεσπάσματά τους στα παιδιά. Το οικογενειακό περιβάλλον γίνεται επικίνδυνο για το παιδί και ανεξέλεγκτο, όπως και στην περίπτωση των αλκοολικών. Το παιδί καταγράφει στον ψυχισμό  του ότι πουθενά δεν μπορεί να είναι ασφαλές, ό,τι και αν κάνει το ίδιο. Και, πολύ χειρότερα, ότι φταίει και εκείνο για όσα συμβαίνουν.
Ένας ασθενής που υπήρξε στα παιδικά του χρόνια θύμα βίας, μας λέει:
" Όταν ήμουν μικρός, πίστευα ότι ο πατέρας μου με χτυπούσε γιατί ήμουν κακός. Ποτέ δεν χτυπούσε την αδελφή μου, έτσι νόμιζα ότι έφταιγα πάντα εγώ, ότι δεν ήμουν άξιος για τίποτα, ότι το ξύλο ήταν η τιμωρία που μου άξιζε".
Όταν ο άλλος γονιός παραμένει απαθής μπροστά στη βία, γίνεται συνένοχος και το παιδί διαμορφώνει μέσα του την πεποίθηση ότι δεν αξίζει, ότι και μόνο που ζει και αναπνέει κάνει τους άλλους να του επιτίθενται. Οι ψυχολόγοι ονομάζουν την περίπτωση αυτή "οικογενειακό ολοκαύτωμα".
Η αυτοεκτίμηση του παιδιού δοκιμάζεται ανεπανόρθωτα, αμφιβάλλει για την αξία του, έχει την τάση να αυτοτιμωρείται....."αφού οι ίδιοι μου οι γονείς δεν προστάτεψαν τη σωματική μου ακεραιότητα, σημαίνει ότι δεν αξίζω.....".
 
 
 
Απο το βιβλίο C. Andre & F. Lelord "Η αυτοεκτίμηση - μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου"
 
 
 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: